پیاده سازی ساختار رایانش ابری (۲)


لایه های پیاده سازی رایانش ابری 

لایه های پیاده سازی رایانش ابری  این فرایند انتزاعی سازی در چهار لایه ی ذیل تکامل پیدا میکند:

یکپارچه سازی در این سطوح میزان درگیری افراد و یا سازمان را با پیاده سازی و نگهداری سرویس های کامپیوتری تا حد زیادی کاهش داده و به ایشان اجازه می دهد تا تمرکز خود را بیشتر بر روی تجارت معطوف نمایند.

لایه های رایانش ابری

SaaS

نرم افزار به عنوان سرویس(SaaS) ، نرم افزار را به صورت سرویس به کاربر تحویل میدهند و بدین وسیله نیاز به نصب نرم افزار روی تین کلاینت های کاربران را ازبین میبرند و نگهداری و پشتیبانی را ساده تر میسازد. رایانش ابری به صورت عمومی و SaaS به طور خاص یک متد به سرعت در حال رشد ارائه فن آوری است. سازمان هایی که به حرکت به ابر توجه دارند، به این نکته نیز توجه می کنند که کدام اپلیکیشن ها را به SaaS انتقال دهند. به این ترتیب راه حل های خاصی وجود دارد که ما آنها را به عنوان کاندیدای ابتدایی برای حرکت اولیه به سمت SaaS در نظر می گیریم.

DaaS

دسکتاپ به عنوان سرویس  (DaaS) متکی بر مجازی سازی دسکتاپ بوده و شامل مدیریت تسهیلاتی مانند تین کلاینت های رومیزی ،  زیرو کلاینت ها ،مینی پیسی،مینی رایانه  می شود که با استفاده از یک رابط کنترلی کاربر و یا با استفاده از دیوایس های اختصاصی درخواست های سرویس ابر را برای کاربران و سازمان ها انتقال می دهد. که این مدل کارامد توسط مدیریت ارائه دهندگان خدمات ابر در نقطه پایانی پاسوخگویی آنها،به صورت معمول از طریق نرم افرارهای کاربردی ارائه می شود. از همین رو DaaS  جایگزین مقرون به صرفه ای نسبت به اکثر راه کارهای فناوری اطلاعات برای استفاده سازمان ها و شرکتهایی میباشد که نیازمند سطح بالایی از عملکرد و دسترس پذیری می باشند. علاوه بر این DaaS  یک راه حل ایده آل برای سازمان های کوجک با منابع محدود می باشد.

مزایای DaaS عبارتند از:• مهاجرت یا migration آسان به پلت فورم های بالاتر

• کاهش چشمگیر در هزینه ها

• پیچیدگی کم

• تواتایی بازیابی سوانح احتمالی

• امکان استفاده از اتصالات اضطراری

• افزایش کارایی و عملکرد شبکه

• امکانات شخصی سازی

• قابلیت اطمینان بالا

• امنیت اطلاعات

PaaS

بستر به عنوان سرویس (PaaS) بستر رایانشی و یا پشته راهکار – که اغلب روی زیرساخت ابری اجرا شده و برنامه کاربردی ابری را تغذیه میکند- را به صورت سرویس ارایه میدهد . سرویس بستر ابری استقرار برنامه های کاربردی را بدون هزینه و پیچیدگی خرید و مدیریت لایه هایی نرم افزاری و سخت افزاری زیرین آسان میسازد.مشتری امکان دارد که برنامه‌کاربردی ساخته شده توسط خود را  بر روی  زیرساخت ابری قرار دهد. مشتری زیرساخت ابری، شبکه، سرورها یا  فضای ذخیره‌سازی زیرین را مدیریت یا کنترل نمی‌کند اما بر روی برنامه کاربردی قرارداده شده و احتمالا پیکربندی محیط میزبانی (هاست) برنامه کنترل دارد.

IaaS

زیر ساخت به عنوان سرویس  (IaaS) زیر ساخت رایانه ای را که عموما یک بستر مجازی است را به صورت سرویس ارائه میدهند. کاربران  نهایی به جای خرید سخت افزارهایی مانند تین کلاینت و نرم افزار و فضای مرکز داده (دیتا سنتر) و یا تجهیزات شبکه، همه ی این زیر ساختها را به صورت یک سرویس کاملا برونسپاری (Outsource) شده استفاده میکنند. امکانی که برای کاربران  نهایی فراهم آوری شده توان پردازشی، فضای ذخیرسازی، شبکه‌ ها و دیگر منابع پایه ‌ای رایانشی است به گونه‌ای که کاربر نهایی می‌تواند نرم‌ افزار دلخواه خود که می ‌تواند شامل سیستم ‌های عامل و برنامه ‌های کاربردی باشد را قرار داده و اجرا کند. کاربر زیر ساخت ابری زیرین را مدیریت یا کنترل نمی‌کند ولی بر روی سیستم ‌های عامل، فضای ذخیره‌ سازی، برنامه‌ های قرار داده شده و احتمالا گزینش اجزای  شبکه ‌بندی (مثل: دیواره ‌های آتش، همسنگ (متعادل) کننده بار) کنترل دارد.

انواع روشهای پیاده سازی رایانش ابری 

• ابر عمومی

• ابر خصوصی

• سرویس های ابری هیبریدی

ابر عمومی

یک سرویس ابر عمومی با عنوان “as a service” ارائه شده و زیرساخت مشتری و یا برنامه کاربردی توسط ارائه دهنده خدمات ابری میزبانی می شود. مشتری کنترل و دسترسی بر جایی که خدمات ابری میزبانی می شوند را ندارد. هسته زیرساخت میان سازمان های متعددی به اشتراک گذاشته می شود اما داده هر سازمان و استفاده از برنامه ها به صورت منطقی جدا شده و تنها کاربران دارای اجازه دسترسی، دسترسی به اطلاعات مربوط به کسب و کار خود را دارند. خدمات ابر عمومی توسط بسیاری از تصمیم سازان مورد تقاضا قرار گرفته است زیرا پیچیدگی و نیاز به زمان زیاد برای آزمایش و پیاده سازی برنامه های کاربردی را کاهش می دهد. همچنین به طور کلی ارزان بوده و به هزینه کم و تقریبا ناچیزی جهت راه اندازی آن نیاز است. این نوع ابر به لحاظ ملاحظات امنیتی و مدیریتی مورد علاقه سازمانها نمیباشد.

 ابر خصوصی

یک سرویس ابر خصوصی که همچنین میتواند به عنوان ابر داخلی یا ابر شرکتی شناخته شود به این معناست که زیرساخت رایانه ای در یک بستر خصوصی در مرکز داده مشتری میزبانی می گردد. این سرویس یک سرویس اختصاصی برای سازمانی خاص است و با دیگر سازمان ها به اشتراک گذاری نشده است. یک فناوری کلیدی که به سازمان برای فعال سازی یک ابر خصوصی کمک می کند، مجازی سازی است. مجازی سازی کمک می کند که سازمان ها با استفاده از آن به عنوان یک اهرم در بستر سخت افزاری موجود  به صرفه جویی در هزینه دست یابند و نیازی به خرید تجهیزات اضافی نداشته باشند. البته تفاوت بین ابر عمومی و خصوصی این است که ابر خصوصی در محل مشتری قرار می گیرد و کنترل بیشتر بر زیرساخت را میسر می سازد. مهم است به خاطر داشته باشیم که یک ابر خصوصی قابلیت on-demand  را نیز ارائه  می دهد به این معنا که  سرویس های بیشتری می تواند به سرعت به آن اضافه شود.سرویس ابر خصوصی تعدادی مزیت را ارائه می دهد که به همبن دلایل  سازمانها  آن را به عنوان یک راه حل قابل اتکا در برابر ابر عمومی بر میگزینند.

کنترل بسیار بهتر: به دلیل اینکه سخت افزار در محل نصب می شود، سازمان ها کنترل بیشتری بر اطلاعات خود دارند. سازمان مسئول پایش و نگهداری داده ها از طریق نظارت کامل بر آنها است .

امنیت بیشتر:  به دلیل آنکه خدمات ابر خصوصی به یک سازمان خاص اختصاص دارد، سخت افزار، سیستم ذخیره سازی داده و شبکه می تواند به گونه ای طراحی شود که سطح بالای امنیت را تامین نماید به گونه ای که حتی قابل دستیابی توسط  سایر کاربران در همان مرکز داده  نباشد. البته این بدین معنا نیست که سرویس ابر عمومی امن نیست.

این امر در مورد شرکت هایی است که احساس میکنند باید اطلاعات مهم را در محل خود نگهداری کنند. یک دلیل دیگر که یک ابر خصوصی را  مطلوب می کند هماهنگی با قوانین تنظیم مقررات هر کشور است. در کشورهای خاصی، میزبانی مرکز داده  یک ابر عمومی باید در همان کشور مستقر شود.

وقتی که انتخاب ابر عمومی در کشور وجود نداشته باشد آنگاه ابر خصوصی تنها گزینه موجود است.

عملکرد بهتر: ابر خصوصی در داخل فایروال یک سازمان پیاده سازی می شود و این به این معناست که سرعت انتقال به طور قابل توجهی افزایش می یابد. به علاوه نگرانی در خصوص سرعت پایین دسترسی به صفحات که ممکن است در استفاده از ابر عمومی اتفاق بیافتد، وجود ندارد.

سازگاری عمیق تر:  استاندارد های سازگاری داده Sarbanes Oxley, PCI DSS and HIPAA ممکن است از طریق یک سرویس ابر عمومی پیاده سازی شود اما گاهی ممکن است داده اینقدر با جزئیات و یا قابل خصوصی سازی نباشد. در ابر خصوصی به دلیل آنکه سخت افزار، تجهیزات ذخیره سازی و تنظیمات شبکه به یک کاربر اختصاص یافته است، سازگاری داده بسیار آسانتر حاصل می شود.

قابلیت شخصی سازی:  با توجه به اینکه شرکت مالک تجهیزات است، عملکرد سخت افزار، عملکرد شبکه و عملکرد تجهیزات ذخیره سازی می تواند به طور خاص و شخصی سازی شده در یک ابر خصوصی پیاده سازی شود. همانگونه که در بالا نشان داده شد، کنترل بیشتر کاربر منجر به نگرانی کمتر در خصوص امنیت در شبکه های ابر خصوصی می گردد. با حرکت سیستم قدیمی IT که بر پایه سخت افزار بودند به سمت رایانش ابری، مشتری همچنان قادر است از منافع صرفه جویی ناشی از مقیاس، انعطاف پذیری و بهره وری بالاتر بهره مند گردد اما همه این ها در حالی میسر می شود که  مسئولیت امنیت داده قربانی نمی شود در حالی که این نقص گاهی در سرویس های ابر عمومی ملاحظه می گردد.

سرویس های ابری هیبریدی

یک سرویس ابری هیبریدی آمیخته از یک ابر خصوصی و یک ابر عمومی است. اساسا یک سیستم ابری هیبریدی به این صورت استفاده می شود که سازمان ها برخی از عملکرد خود را بر روی ابر خصوصی در سرور خود و بخشی از  عملکرد را در ابر عمومی در خارج از سازمان توسط یک سرویس دهنده ی ابر عمومی انجام می دهند. به عنوان نمونه اگر یک سازمان نیازهای متنوعی داشته و هم دارای برنامه های کاربردی حیاتی و هم برنامه های کاربردی غیر حیاتی باشد، می تواند از یک ابر هیبریدی برای دستیابی به بهترین نتیجه استفاده نماید. رویکرد هیبریدی می تواند به یک کسب و کار اجازه دهد که به مزایای صرفه جویی ناشی از مقیاس و بهینه سازی هزینه دست یابد که توسط ابر عمومی ارائه می شود در حالیکه برنامه های کاربردی حساس توسط یک ابر خصوصی مدیریت می شوند. با گسترش شبکه به یک ابر هیبریدی، یک شرکت می تواند هر جنبه از کسب و کار خود را در کارامد ترین محیط ممکن مدیریت کند. برای مطمئن شدن از این که بخش های کسب و کار شما می توانند با یکدیگر به خوبی ارتباط داشته باشند خردمندانه است که شما چند بستر امنیتی متفاوت برای خود قراردهید. بستر سخت افزاری ابر بسترخدمات و سرویس های ابری معمولا به دو روش دیتا سنتر متمرکز و یا شبکه ای از دیتا سنترها طراحی میگردد. در حالت متمرکز معمولا اینفرای سخت افزاری ابر در یک دیتا سنتر گرد آوری شده و از همان دیتا سنتر عملیات سرویس دهی ابر انجام میپذیرد. اما در حالت دیگر شبکه ای از چند دیتا سنتر به عنوان بستر سخت افزاری ابر مورد استفاده قرار میگیرد. در این حالت علاوه بر وجود راهکارهای Redundant  و افزونگی که قابلیت اطمینان و Reliability  را بالا میبرد، به دلیل امکان اتصال کاربران به نزدیکترین دیتاسنتر سرعت سرویس دهی به مراتب بالاتر خواهد رفت.

نظری نیست.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.